1. What do you think caused your heterosexuality?
-The existence of females
2. When and how did you decide that you were a heterosexual?
-I think it was when i was 5 years old and i put my hand into my buddy`s sister pants. :)
3. Is it possible that your heterosexuality is just a phase that you may grow out of?
-are you crazy or blind? females rock!
4. Is it possible your heterosexuality stems from a neurotic fear of others of the same sex?
i think it is caused by the neurotic love of female`s boobies
5. If you've never slept with a person of the same sex, is it possible that all you need is a good gay or lesbian lover?
well, if you haven`t been tortured in a war, is it possible that all you need is a good torturer? What if you`ve never tried to eat shit?
6. To whom have you disclosed your heterosexual tendencies? How did they react?
to women. orgasms.
7. Why do you heterosexuals feel compelled to seduce others into your lifestyle?
MY lifestyle? huh?
8. Why do you insist on flaunting your heterosexuality? Why can't you just be what you are and keep quiet about it?
sometimes i get overexcited and neighbours can hear us. i`m sorry and guilty as charged.
9. Would you want your children to be heterosexual knowing the problems that they'd face?
like being dumped by stupid whores (for boys) or being approached by jerks who want just to get laid (for girls) ? well, its all part of the game
10. A disproportionate majority of child molesters are heterosexual. Do you consider it safe to expose your children to heterosexual teachers?
A disproportionate majority of child molesters are supporters of chicago bulls as well. and i don`t feel safe when my kid is being exposed to a chicago bulls fan... wait a minute... i have no children.
11. With all the societal support marriage receives, the divorce rate is spiraling. Why are there so few stable relationships among heterosexuals?
bad sex.
12. Why do heterosexuals place so much emphasis on sex?
because focusing on other things is trivial.
13. Considering the menace of overpopulation, how could the human race survive if everyone were heterosexual like you?
use condoms:P or the pill :P or abortion :P or spiral:P
14. Could you trust a heterosexual therapist to be objective? Don't you fear (s)he might be inclined to influence you in the direction of her/his own leanings?
learning is not a bad thing
15. How can you become a whole person if you limit yourself to compulsive, exclusive heterosexuality, and fail to develop your natural, healthy homosexual potential?
the goal is to bang the pussy, not to become whole.
16. There seem to be very few happy heterosexuals. Techniques have been developed that might enable you to change if you really want to. Have you considered trying aversion therapy?
NO! bring it on!
Sunday, June 25, 2006
Friday, June 23, 2006
Σχολιασμός άρθρου: Ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει (άμεσα)
Σήμερα το μενού έχει θέμα την υποκειμενικότητα στην ενημέρωση. Ασφαλώς και όλοι οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο, και ως εκ τούτου δεν βλέπουν τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο.
Το οτι τα βλέπουν διαφορετικά, όμως, δεν σημαίνει οτι όντως είναι διαφορερετικά τα γεγονότα. Και όταν πρόκειται για πολιτικές ειδήσεις, για παράδειγμα, τότε είναι κάπως λογικό ο κάθε δημοσιογράφος να επηρεάζεται απο τις προσωπικές του πεποιθήσεις ή απο την γενικότερη κατεύθυνση του μέσου στο οποίο εργάζεται και να κάνει το άσπρο μαύρο, ή έστω το κόκκινο ρόζ.
Όταν, όμως, έχουμε να κάνουμε με κάτι απολύτως αντικειμενικό, όπως οι αριθμοί, τότε δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για υποκειμενικότητες και διαφορετικές σκοπιές. Αν ένας αριθμός αυξηθεί σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο τότε έχουμε ΑΝΟΔΟ και αν μειωθεί τότε έχουμε ΠΤΩΣΗ.
Για παράδειγμα:
Άνοδος σε 4 πεδία, λέει το άρθρο. Δηλαδή οτι πέρσι οι βάσεις ήταν πιο χαμηλά. Οκ, δεκτόν.
Ορίστε! Τι σας λέγαμε; Για κάτι τόσο αντικειμενικό όσο οι βαθμοί, τα νούμερα δηλαδή, δεν χωράνε διαφωνίες... κουκιά μετρημένα που λέγαμε... Σωστά;
...λάθος...
Το οτι τα βλέπουν διαφορετικά, όμως, δεν σημαίνει οτι όντως είναι διαφορερετικά τα γεγονότα. Και όταν πρόκειται για πολιτικές ειδήσεις, για παράδειγμα, τότε είναι κάπως λογικό ο κάθε δημοσιογράφος να επηρεάζεται απο τις προσωπικές του πεποιθήσεις ή απο την γενικότερη κατεύθυνση του μέσου στο οποίο εργάζεται και να κάνει το άσπρο μαύρο, ή έστω το κόκκινο ρόζ.
Όταν, όμως, έχουμε να κάνουμε με κάτι απολύτως αντικειμενικό, όπως οι αριθμοί, τότε δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για υποκειμενικότητες και διαφορετικές σκοπιές. Αν ένας αριθμός αυξηθεί σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο τότε έχουμε ΑΝΟΔΟ και αν μειωθεί τότε έχουμε ΠΤΩΣΗ.
Για παράδειγμα:
Άνοδος σε 4 πεδία, λέει το άρθρο. Δηλαδή οτι πέρσι οι βάσεις ήταν πιο χαμηλά. Οκ, δεκτόν.
Ορίστε! Τι σας λέγαμε; Για κάτι τόσο αντικειμενικό όσο οι βαθμοί, τα νούμερα δηλαδή, δεν χωράνε διαφωνίες... κουκιά μετρημένα που λέγαμε... Σωστά;
...λάθος...
Wednesday, June 21, 2006
Σχολιασμός άρθρου: Επιθέσεις καμικάζι με αεροσκάφη
Επιθέσεις καμικάζι με αεροσκάφη σχεδίαζε η αλ Κάιντα σε Λονδίνο, Ιταλία, Αυστραλία και Ανατολικές ΗΠΑ
Η τρομοκρατική οργάνωση αλ Κάιντα σκόπευε να καταλάβει αεροσκάφη με αεροπειρατεία, για να πλήξει το Λονδίνο, την Ιταλία, την Αυστραλία και το ανατολικό τμήμα των ΗΠΑ, κυρίως κρύβοντας εκρηκτικά μέσα σε φωτογραφικές μηχανές, σύμφωνα με το αμερικανικό δίκτυο ABC το οποίο επικαλείται μιαν έκθεση του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας.
Πηγή: ΑΠΕ
Κάτι τέτοια διαβάζω και σκέφτομαι πόσο πιο πολύ θα με ψάχνουν όταν ξαναταξιδέψω. Το πολύ-πολύ, λέω, να μου κάνουν τη φωτογραφική μηχανή φύλλο και φτερό και ξεμπερδεύουμε.
Πάλι καλά να λέμε που δεν σκέφτηκε η ακ κάιντα να κρύψει εκρηκτικά στους πρωκτούς των καμικάζι! Γιατί, εδώ που τα λέμε, το να σου βάζει χέρι μες στο κώλο ο υπάλληλος του αεροδρομίου, παραπάει...
Σκατοδουλειά που λένε...
Η τρομοκρατική οργάνωση αλ Κάιντα σκόπευε να καταλάβει αεροσκάφη με αεροπειρατεία, για να πλήξει το Λονδίνο, την Ιταλία, την Αυστραλία και το ανατολικό τμήμα των ΗΠΑ, κυρίως κρύβοντας εκρηκτικά μέσα σε φωτογραφικές μηχανές, σύμφωνα με το αμερικανικό δίκτυο ABC το οποίο επικαλείται μιαν έκθεση του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας.
Πηγή: ΑΠΕ
Κάτι τέτοια διαβάζω και σκέφτομαι πόσο πιο πολύ θα με ψάχνουν όταν ξαναταξιδέψω. Το πολύ-πολύ, λέω, να μου κάνουν τη φωτογραφική μηχανή φύλλο και φτερό και ξεμπερδεύουμε.
Πάλι καλά να λέμε που δεν σκέφτηκε η ακ κάιντα να κρύψει εκρηκτικά στους πρωκτούς των καμικάζι! Γιατί, εδώ που τα λέμε, το να σου βάζει χέρι μες στο κώλο ο υπάλληλος του αεροδρομίου, παραπάει...
Σκατοδουλειά που λένε...
Tuesday, June 20, 2006
Σχολιασμός άρθρου: Διορθωτικές τάσεις
20/6/2006
Διορθωτικές τάσεις στη Σοφοκλέους
- Πτώση 0,79% για το Γενικό Δείκτη
Πτωτικές τάσεις επικράτησαν στη σημερινή συνεδρίαση του Χρηματιστηρίου. Ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης έκλεισε στις 3.592,36 μονάδες, παρουσιάζοντας απώλειες σε ποσοστό 0,79%. Η αξία των συναλλαγών ανήλθε στα 301,7 εκατ. ευρώ. Ο δείκτης της υψηλής κεφαλαιοποίησης υποχώρησε κατά 1,30%, κυρίως λόγω των πιέσεων που δέχθηκε η μετοχή της Εθνικής, η οποία έκλεισε με απώλειες 3,69%. Επίσης από σήμερα άρχισε η διαπραγμάτευση των δικαιωμάτων για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με καταβολή μετρητών υπέρ των παλαιών μετόχων της Εθνικής Τράπεζας. Η τιμή του δικαιώματος της ΕΤΕ διαμορφώθηκε στα 2,35 ευρώ καταγράφοντας πτώση κατά 18,12%. Ο δείκτης μεσαίας κεφαλαιοποίησης έκλεισε με απώλειες 0,81%, ενώ κόντρα στο πτωτικό ρεύμα πήγε ο δείκτης της μικρής κεφαλαιοποίησης, ο οποίος έκλεισε με άνοδο 1,39%. Από τους επιμέρους κλαδικούς δείκτες, της Τεχνολογίας και των Προσωπικών και Οικιακών Προϊόντων σημείωσαν τη μεγαλύτερη άνοδο κατά 2,45% και 2,21% αντίστοιχα. Στον αντίποδα, οι κλάδοι των Τηλεπικοινωνιών και των Τραπεζών έκλεισαν με τη μεγαλύτερη πτώση κατά 2,73% και 1,71%. Από τις μετοχές που διαπραγματεύτηκαν, 145 έκλεισαν με κέρδη, 113 με απώλειες και 54 έμειναν αμετάβλητες.
Πηγή: ΑΠΕ
Κάποια πράγματα στην Ελλάδα απλώς δεν λέγονται. Ποιά είναι αυτά; Όλα εκείνα για τα οποία έχει κόμπλεξ ο νεοέλληνας. Παράδειγμα ο τίτλος του παραπάνω άρθρου. "Διορθωτικές τάσεις", αντί για "πτώση". Κάποιες λέξεις τις φοβάται ο Ελληνας. Του προκαλούν πανικό. Τις αποφεύγει όπως ο "εξαποδώ" (αντί για διάολος) το λιβάνι. Ο Ελληνας φοβάται. Φοβάται τις δύσκολες μέρες, φοβάται να κάνει την αυτοκριτική του, φοβάται να παραδεχτεί το λάθος του. Και όταν το κάνει, φοβάται να εκφραστεί ειλικρινώς. "Μέα κούλπα" θα σου πει (αντί του έκανα λάθος). Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!
...και μέσα σε όλα αυτά φαντάζομαι πως θα απολογηθεί στη γυναίκα του ο χρηματιστηριακός δημοσιογράφος την ημέρα που "δεν θα του σηκώνεται"
-Συγγνώμη αγάπη μου, αλλά σήμερα το πουλί μου εμφανίζει... ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ!!!
edit:
Το Mea Culpa του Γρανίτσα στο «S»
Η απομάκρυνση του Λευτέρη Κακιούση από την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ δεν προκάλεσε ακριβώς το αίσθημα του απροσδόκητου, ωστόσο, γιγάντωσε την ανησυχία των οπαδών (όσοι έχουν μείνει) για το μέλλον του Δικεφάλου. Ο Γιάννης Γρανίτσας, ο κατ’ έξοχήν άνθρωπος των ειδικών αποστολών, ανοίγει την καρδιά του στο Sportime.gr και σηκώνοντας τα μανίκια ψηλά εν όψει του δύσκολου έργου, δηλώνει αισιόδοξος και παραδέχεται: «Mea Culpa». Ποιο είναι αυτό; Διαβάστε τη συνέντευξη του, που αφήνει μία χαραμάδα αισιοδοξίας ανοιχτή.
από sportime.gr
Διορθωτικές τάσεις στη Σοφοκλέους
- Πτώση 0,79% για το Γενικό Δείκτη
Πτωτικές τάσεις επικράτησαν στη σημερινή συνεδρίαση του Χρηματιστηρίου. Ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης έκλεισε στις 3.592,36 μονάδες, παρουσιάζοντας απώλειες σε ποσοστό 0,79%. Η αξία των συναλλαγών ανήλθε στα 301,7 εκατ. ευρώ. Ο δείκτης της υψηλής κεφαλαιοποίησης υποχώρησε κατά 1,30%, κυρίως λόγω των πιέσεων που δέχθηκε η μετοχή της Εθνικής, η οποία έκλεισε με απώλειες 3,69%. Επίσης από σήμερα άρχισε η διαπραγμάτευση των δικαιωμάτων για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με καταβολή μετρητών υπέρ των παλαιών μετόχων της Εθνικής Τράπεζας. Η τιμή του δικαιώματος της ΕΤΕ διαμορφώθηκε στα 2,35 ευρώ καταγράφοντας πτώση κατά 18,12%. Ο δείκτης μεσαίας κεφαλαιοποίησης έκλεισε με απώλειες 0,81%, ενώ κόντρα στο πτωτικό ρεύμα πήγε ο δείκτης της μικρής κεφαλαιοποίησης, ο οποίος έκλεισε με άνοδο 1,39%. Από τους επιμέρους κλαδικούς δείκτες, της Τεχνολογίας και των Προσωπικών και Οικιακών Προϊόντων σημείωσαν τη μεγαλύτερη άνοδο κατά 2,45% και 2,21% αντίστοιχα. Στον αντίποδα, οι κλάδοι των Τηλεπικοινωνιών και των Τραπεζών έκλεισαν με τη μεγαλύτερη πτώση κατά 2,73% και 1,71%. Από τις μετοχές που διαπραγματεύτηκαν, 145 έκλεισαν με κέρδη, 113 με απώλειες και 54 έμειναν αμετάβλητες.
Πηγή: ΑΠΕ
Κάποια πράγματα στην Ελλάδα απλώς δεν λέγονται. Ποιά είναι αυτά; Όλα εκείνα για τα οποία έχει κόμπλεξ ο νεοέλληνας. Παράδειγμα ο τίτλος του παραπάνω άρθρου. "Διορθωτικές τάσεις", αντί για "πτώση". Κάποιες λέξεις τις φοβάται ο Ελληνας. Του προκαλούν πανικό. Τις αποφεύγει όπως ο "εξαποδώ" (αντί για διάολος) το λιβάνι. Ο Ελληνας φοβάται. Φοβάται τις δύσκολες μέρες, φοβάται να κάνει την αυτοκριτική του, φοβάται να παραδεχτεί το λάθος του. Και όταν το κάνει, φοβάται να εκφραστεί ειλικρινώς. "Μέα κούλπα" θα σου πει (αντί του έκανα λάθος). Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!
...και μέσα σε όλα αυτά φαντάζομαι πως θα απολογηθεί στη γυναίκα του ο χρηματιστηριακός δημοσιογράφος την ημέρα που "δεν θα του σηκώνεται"
-Συγγνώμη αγάπη μου, αλλά σήμερα το πουλί μου εμφανίζει... ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ!!!
edit:
Το Mea Culpa του Γρανίτσα στο «S»
Η απομάκρυνση του Λευτέρη Κακιούση από την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ δεν προκάλεσε ακριβώς το αίσθημα του απροσδόκητου, ωστόσο, γιγάντωσε την ανησυχία των οπαδών (όσοι έχουν μείνει) για το μέλλον του Δικεφάλου. Ο Γιάννης Γρανίτσας, ο κατ’ έξοχήν άνθρωπος των ειδικών αποστολών, ανοίγει την καρδιά του στο Sportime.gr και σηκώνοντας τα μανίκια ψηλά εν όψει του δύσκολου έργου, δηλώνει αισιόδοξος και παραδέχεται: «Mea Culpa». Ποιο είναι αυτό; Διαβάστε τη συνέντευξη του, που αφήνει μία χαραμάδα αισιοδοξίας ανοιχτή.
από sportime.gr
Δέκα λεπτά μετά την (προφητική;) εγγραφή του άρθρου μου ήρθε η sportime να επιβεβαιώσει τα γραφόμενά μου περί Mea Culpa. Σταματάω το surfing για σήμερα διότι δεν θα αντέξω να δώ και τον "εξαποδώ" σε είδηση...
Monday, June 19, 2006
Ποίηση: (δικό μου) μέρος δέκατο πέμπτο
από *a_s_o_e_e στις 30-01-2006 20:02
το παρακάτω είναι παράφραση του "senor" των πυξ λαξ.
Σενιόρ, Σενιόρ,
μηπως ξέρεις να μου πείς
πως στον κόσμο μου θα μπεις
νιώσε με και δως μου απαντήσεις
όσα ζω θα εκπλαγείς αν συναντήσεις.
Σενιόρ, Σενιόρ,
πως να νιώθει και αυτή
αν με θέλει κι αν μπορεί
μαζί μου τις μέρες να περνά
με εμένα ή για μένα να ξενυχτά.
Καθρεφίζει η οθόνη όσα κάνει και ζει
αναπνέει-το βλέπω
αναπνέω μαζί
Και γεμίζει η μέρα σαν να είναι εδώ
και ζυγώνουν οι μέρες που θα την ξαναδώ
Σενιόρ, Σενιόρ,
ζω σ αυτή την μικρούλα εστία
κάπου μέσα στην Αγγλία
με καλώδια κρατιέμαι ζωντανός
δεν την βλέπω και δεν της μιλώ αλλιώς
Καθρεφίζει η οθόνη όσα κάνει και ζει
αναπνέει-το βλέπω
αναπνέω μαζί
Και γεμίζει η μέρα σαν να είναι εδώ
και ζυγώνουν οι μέρες που θα την ξαναδώ
Σενιόρ, Σενιόρ,
για όσο θα λείπει απο την αγκαλιά μου
κλεβε μου, άδειες ώρες...
μα δώσε μου ακόμα ένα λεπτό
να διαρκέσει όταν θα ρθει να την δω...
Σενιόρ, Σενιόρ,
ζω σ αυτή την μικρούλα εστία
κάπου μέσα στην Αγγλία
με καλώδια κρατιέμαι ζωντανός
δεν την βλέπω και δεν της μιλώ αλλιώς
το παρακάτω είναι παράφραση του "senor" των πυξ λαξ.
Σενιόρ, Σενιόρ,
μηπως ξέρεις να μου πείς
πως στον κόσμο μου θα μπεις
νιώσε με και δως μου απαντήσεις
όσα ζω θα εκπλαγείς αν συναντήσεις.
Σενιόρ, Σενιόρ,
πως να νιώθει και αυτή
αν με θέλει κι αν μπορεί
μαζί μου τις μέρες να περνά
με εμένα ή για μένα να ξενυχτά.
Καθρεφίζει η οθόνη όσα κάνει και ζει
αναπνέει-το βλέπω
αναπνέω μαζί
Και γεμίζει η μέρα σαν να είναι εδώ
και ζυγώνουν οι μέρες που θα την ξαναδώ
Σενιόρ, Σενιόρ,
ζω σ αυτή την μικρούλα εστία
κάπου μέσα στην Αγγλία
με καλώδια κρατιέμαι ζωντανός
δεν την βλέπω και δεν της μιλώ αλλιώς
Καθρεφίζει η οθόνη όσα κάνει και ζει
αναπνέει-το βλέπω
αναπνέω μαζί
Και γεμίζει η μέρα σαν να είναι εδώ
και ζυγώνουν οι μέρες που θα την ξαναδώ
Σενιόρ, Σενιόρ,
για όσο θα λείπει απο την αγκαλιά μου
κλεβε μου, άδειες ώρες...
μα δώσε μου ακόμα ένα λεπτό
να διαρκέσει όταν θα ρθει να την δω...
Σενιόρ, Σενιόρ,
ζω σ αυτή την μικρούλα εστία
κάπου μέσα στην Αγγλία
με καλώδια κρατιέμαι ζωντανός
δεν την βλέπω και δεν της μιλώ αλλιώς
Ποίηση: (δικό μου) μέρος δέκατο τέταρτο
από *a_s_o_e_e στις 30-11-2005 14:46
( παράφραση απο το "Βικτώρια" του Παπακωνσταντίνου )
κάνει ένα ψόφο απόψε
και έχω παγώσει
και εχω χαθεί μες του Λονδίνου τα μετρά.
εσύ κοιμάσαι και το τρένο σε πηγαίνει
και γω αλλάζω τα βαγόνια στη σειρά.
"έλα στο σπίτι για κινέζικο και μούβις"
μου `λεγες περσι τέτοιο βράδυ σκεπτική
αμέσως επαιρνα ταρίφα και ερχόμουνα
για το μαρούσι σε μια κούρσα βιαστική
Στ` αγιο πάκρας σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι απο την τσαϊνατάουν περνώ μπας και σε δω
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε δώ
Σ ενα γεμάτο παμπ παιζει φρουτάκια ενας άγγλος
μου λέει πως θέλει τρία στη σειρά να δει
και γω ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω να βρει κάποιο άλλο νόημα να ζει
μια άγρια σμέρνα στ ακουάριουμ κολυμπάει
κ οι καρχαρίες σουλατσάρουν κυκλικά
ο αστυφύλακας για σεξ-σοπ καθοδηγάει
κι ητανε δίπλα μα το ψάχνω απ τις εφτά.
τωρα γυρίζω στο κόλτσεστερ τη νύχτα
μια διαδρομή πενηνταδυόμισι λεπτά
ένα σου γέλιο με χτυπά και μ ανασταίνει
κι ολα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά
κάνει ενα ψόφο κι οι πατούσες μου παγώνουν
κι εξω η νύχτα με τραβάει απ τα μαλλιά
εσύ πετάς απο γκάτγουηκ γι αθήνα
και γω διαβάζω για δολαρια κι ευρά.
( παράφραση απο το "Βικτώρια" του Παπακωνσταντίνου )
κάνει ένα ψόφο απόψε
και έχω παγώσει
και εχω χαθεί μες του Λονδίνου τα μετρά.
εσύ κοιμάσαι και το τρένο σε πηγαίνει
και γω αλλάζω τα βαγόνια στη σειρά.
"έλα στο σπίτι για κινέζικο και μούβις"
μου `λεγες περσι τέτοιο βράδυ σκεπτική
αμέσως επαιρνα ταρίφα και ερχόμουνα
για το μαρούσι σε μια κούρσα βιαστική
Στ` αγιο πάκρας σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι απο την τσαϊνατάουν περνώ μπας και σε δω
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε δώ
Σ ενα γεμάτο παμπ παιζει φρουτάκια ενας άγγλος
μου λέει πως θέλει τρία στη σειρά να δει
και γω ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω να βρει κάποιο άλλο νόημα να ζει
μια άγρια σμέρνα στ ακουάριουμ κολυμπάει
κ οι καρχαρίες σουλατσάρουν κυκλικά
ο αστυφύλακας για σεξ-σοπ καθοδηγάει
κι ητανε δίπλα μα το ψάχνω απ τις εφτά.
τωρα γυρίζω στο κόλτσεστερ τη νύχτα
μια διαδρομή πενηνταδυόμισι λεπτά
ένα σου γέλιο με χτυπά και μ ανασταίνει
κι ολα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά
κάνει ενα ψόφο κι οι πατούσες μου παγώνουν
κι εξω η νύχτα με τραβάει απ τα μαλλιά
εσύ πετάς απο γκάτγουηκ γι αθήνα
και γω διαβάζω για δολαρια κι ευρά.
Ποίηση: never enough
από *a_s_o_e_e στις 27-01-2005 04:16
one word
one sentence
one script
or one smile
would never be enough
to describe all you need.
one word
one sentence
one script
or one smile
would never be enough
to describe all you need.
Ποίηση: (δικό μου) μέρος δωδέκατο
από *a_s_o_e_e στις 22-08-2004 21:02
Ν`ανοιξει η γη ΘΕΛΩ
και να με καταπιεί.
θέλω κενό μυαλό,
θέλω σιωπή.
θέλω μια άδεια καρδιά συναισθημάτων.
δεν θελω μνημη,
ούτε το φως των προβληματων.
θέλω δυο ώρες μόνος να με μαζέψω
ίσως να πιω πολυ αποψε,
να χαζέψω
Ν` αδειάσω σημέρα,
να φτιάξω χώρο,
αφου της τρέλας μου πληρώνω απόψε φόρο.
ποιος να μου το` λεγε
να μην τον εβγαζα κακο;
γιατι το ενστικτο δεν ητανε σωστο;
θέλω μια έξοδο κινδύνου για να ΄φύγω απο `δω
καλά να πάθω,
αφου δεν έβαζα μυαλό...
Ν`ανοιξει η γη ΘΕΛΩ
και να με καταπιεί.
θέλω κενό μυαλό,
θέλω σιωπή.
θέλω μια άδεια καρδιά συναισθημάτων.
δεν θελω μνημη,
ούτε το φως των προβληματων.
θέλω δυο ώρες μόνος να με μαζέψω
ίσως να πιω πολυ αποψε,
να χαζέψω
Ν` αδειάσω σημέρα,
να φτιάξω χώρο,
αφου της τρέλας μου πληρώνω απόψε φόρο.
ποιος να μου το` λεγε
να μην τον εβγαζα κακο;
γιατι το ενστικτο δεν ητανε σωστο;
θέλω μια έξοδο κινδύνου για να ΄φύγω απο `δω
καλά να πάθω,
αφου δεν έβαζα μυαλό...
Ποίηση: (δικό μου) μέρος δέκατο
από *a_s_o_e_e στις 07-06-2004 23:25
Κοίταζες τον κόσμο από ραγισμένο τζάμι,
και νόμιζες πως όλα έχουν μέσα μια γραμμή...
Κοίταζες τον κόσμο από ραγισμένο τζάμι,
και νόμιζες πως όλα έχουν μέσα μια γραμμή...
Ποίηση: (δικό μου) μέρος ένατο
από *a_s_o_e_e στις 07-05-2004 00:05
δεν θα φυτρώσω στην αυλή σου ξανά.
Εκεί οι ρίζες μου δεν πιάνουνε βαθιά.
Το χώμα γύρω είν καμμένο,
από την προηγούμενη φωτιά.
δεν θα φωτρώσω στην αυλή σου ξανά.
Στον Άνεμο θ αφήσω
ό,τι απέμεινε απο εκείνη τη νυχτιά
δυο σπόροι αισθήματα -
τα πέρνει και φυσά
δεν θα φυτρώσω στην αυλή σου ξανά.
μα θα φυτρώσω σε παρθένο μπαξέ -
κάπου μακρυά για να ανθίσω και πάλι
- όπως παλιά
δεν θα φυτρώσω στην αυλή σου ξανά
θα προσπαθησω - να ευτυχήσω --αλλά--
αν την πατήσω και ατυχήσω τελικά...
δεν θα χω φυτρώσει στην αυλή σου ξανά.
δεν θα φυτρώσω στην αυλή σου ξανά.
Εκεί οι ρίζες μου δεν πιάνουνε βαθιά.
Το χώμα γύρω είν καμμένο,
από την προηγούμενη φωτιά.
δεν θα φωτρώσω στην αυλή σου ξανά.
Στον Άνεμο θ αφήσω
ό,τι απέμεινε απο εκείνη τη νυχτιά
δυο σπόροι αισθήματα -
τα πέρνει και φυσά
δεν θα φυτρώσω στην αυλή σου ξανά.
μα θα φυτρώσω σε παρθένο μπαξέ -
κάπου μακρυά για να ανθίσω και πάλι
- όπως παλιά
δεν θα φυτρώσω στην αυλή σου ξανά
θα προσπαθησω - να ευτυχήσω --αλλά--
αν την πατήσω και ατυχήσω τελικά...
δεν θα χω φυτρώσει στην αυλή σου ξανά.
Ποίηση: (δικό μου) μέρος όγδοο
από *a_s_o_e_e στις 14-04-2004 19:16
Τέρας μου,
κάποτε σ έφερα στο φώς
σε δημιούργησα σαφώς.
--(άυλος και τρομακτικός)
ήσουν ανάγκη και φωτιά
επιθυμία ποθητή
δίδαξες, μα έκανες ζημιά
--(κι έφυγες ασυζητητί)
μα γω σε βρήκα και σου έκλεισα το μάτι,
σε έσπρωξα στον τοίχο,
και σ ανέκρινα σκληρά
και συ μου είπες ήμουν μόνο ένα γινάτι,
απομεινάρι απο κάτι
που χες ρίξει στην πυρά.
Εσένα, τέρας μου, μισώ και βασανίζω
- με βασανίζεις και εσύ όταν την πλάτη σου γυρίζω -
εσένα τέρας μου αγαπώ
και το πρωί σαν σε νικώ
την εικόνα σου στα μάτια μου γκρεμίζω
--(εσένα τέρας μου)
κι όταν βαραίνει η μοναξιά
μ ευχές και όνειρα κρυφά σε ξαναχτίζω
Μ αυτό το τέρας πολεμώ
μαζί του έμαθα να ζω
αυτό ερωτεύομαι κι αυτό μόνο αγγίζω...
Τέρας μου,
κάποτε σ έφερα στο φώς
σε δημιούργησα σαφώς.
--(άυλος και τρομακτικός)
ήσουν ανάγκη και φωτιά
επιθυμία ποθητή
δίδαξες, μα έκανες ζημιά
--(κι έφυγες ασυζητητί)
μα γω σε βρήκα και σου έκλεισα το μάτι,
σε έσπρωξα στον τοίχο,
και σ ανέκρινα σκληρά
και συ μου είπες ήμουν μόνο ένα γινάτι,
απομεινάρι απο κάτι
που χες ρίξει στην πυρά.
Εσένα, τέρας μου, μισώ και βασανίζω
- με βασανίζεις και εσύ όταν την πλάτη σου γυρίζω -
εσένα τέρας μου αγαπώ
και το πρωί σαν σε νικώ
την εικόνα σου στα μάτια μου γκρεμίζω
--(εσένα τέρας μου)
κι όταν βαραίνει η μοναξιά
μ ευχές και όνειρα κρυφά σε ξαναχτίζω
Μ αυτό το τέρας πολεμώ
μαζί του έμαθα να ζω
αυτό ερωτεύομαι κι αυτό μόνο αγγίζω...
Ποίηση: (δικό μου) μέρος έβδομο
από *a_s_o_e_e στις 14-04-2004 15:31
Για σένα το αυτονόητο έγινε η ουσία.
Αχ! Πόσο πολύ μου έλειψες
δεν έχει σημασία...
Το έχεις μάθει πια καλά
κι απ τις στιγμές ξεφεύγεις,
φωνάζεις, βρίζεις, αγαπάς,
γυρίζεις, αποφεύγεις.
Για σένα το αυτονόητο έγινε η ουσία.
Αχ! Πόσο πολύ μου έλειψες
δεν έχει σημασία...
Το έχεις μάθει πια καλά
κι απ τις στιγμές ξεφεύγεις,
φωνάζεις, βρίζεις, αγαπάς,
γυρίζεις, αποφεύγεις.
Ποίηση: (δικό μου) μέρος έκτο
από *a_s_o_e_e στις 12-04-2004 20:16
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
μονάκριβη μοναξιά μου
κι απόμερο καλύβι μου,
σήμερα ανέπνευσα ξένοιαστο αέρα.
κρέμασα τα βάρη μου στο σύννεφο και χάρηκα την λιακάδα!
(αφιερωμένο στην Κυριακή της 14ης του Μαρτίου)
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
μονάκριβη μοναξιά μου
κι απόμερο καλύβι μου,
σήμερα ανέπνευσα ξένοιαστο αέρα.
κρέμασα τα βάρη μου στο σύννεφο και χάρηκα την λιακάδα!
(αφιερωμένο στην Κυριακή της 14ης του Μαρτίου)
Ποίηση: (δικό μου) μέρος πέμπτο
από *a_s_o_e_e στις 03-04-2004 14:56
Πολύτιμο σκοτάδι
και αξιοζήλευτη φωνή μου
με σπρώχνετε να σπάσω την σιωπή μου.
Πνιγμένες μου ανάσες
και απόμακρη ψυχή μου
φωνάζετε να κλείσω την πληγή μου.
ποναω-
σωπαινω-
θυμώνω-
κλαίω-
ξεχνιέμαι-
μαθαίνω-
λατρεύω-
ανασαίνω-
οργίζομαι-
λογίζομαι-
θυμάμαι-
ξανακλαίω-
συγχωρώ-
ψάχνω-
επιστρέφω-
αγαπώ-
μισώ -
αγαπώ...
Πολύτιμο σκοτάδι
και αξιοζήλευτη φωνή μου
με σπρώχνετε να σπάσω την σιωπή μου.
Πνιγμένες μου ανάσες
και απόμακρη ψυχή μου
φωνάζετε να κλείσω την πληγή μου.
ποναω-
σωπαινω-
θυμώνω-
κλαίω-
ξεχνιέμαι-
μαθαίνω-
λατρεύω-
ανασαίνω-
οργίζομαι-
λογίζομαι-
θυμάμαι-
ξανακλαίω-
συγχωρώ-
ψάχνω-
επιστρέφω-
αγαπώ-
μισώ -
αγαπώ...
Ποίηση: (δικό μου) μέρος τέταρτο
από *a_s_o_e_e στις 03-04-2004 14:52
Ήταν ένα έργο τέχνης...
Μάσκαρα και δάκρυα πότισαν το μαξιλάρι.
Ήταν ένα έργο τέχνης...
Ψυχή και σώμα αποτυπωμένα στο ύφασμα.
Ήταν ένα έργο τέχνης...
και η ζωή σου.
Ήταν ένα έργο τέχνης...
Μάσκαρα και δάκρυα πότισαν το μαξιλάρι.
Ήταν ένα έργο τέχνης...
Ψυχή και σώμα αποτυπωμένα στο ύφασμα.
Ήταν ένα έργο τέχνης...
και η ζωή σου.
Ποίηση: (δικό μου) μέρος τρίτο
από *a_s_o_e_e στις 03-04-2004 14:49
Όταν ο πόνος καταπιέζεται αναβλύζει ως πίδακας,
ανάμεσα σε λέξεις και νότες.
Όταν ελευθερώνεται ρέει ως ποταμός,
ανάμεσα σε δάκρυα και λυγμούς.
Μας καθαρίζει ιδιότροπα και μας δίνει οξυγόνο να ανασάνουμε ξανά!
Όταν ο πόνος καταπιέζεται αναβλύζει ως πίδακας,
ανάμεσα σε λέξεις και νότες.
Όταν ελευθερώνεται ρέει ως ποταμός,
ανάμεσα σε δάκρυα και λυγμούς.
Μας καθαρίζει ιδιότροπα και μας δίνει οξυγόνο να ανασάνουμε ξανά!
Ποίηση: (δικό μου) μέρος δεύτερο
από *a_s_o_e_e στις 03-04-2004 14:46
Η προσμονή της ευτυχίας αδράττει καθε στιγμή
μετατρέποντας την σε ελπίδα.
Η επαλήθευση της ελπίδας αδράττει κάθε στιγμή
μετατρέποντας την σε ευτυχία.
Η προσμονή της ευτυχίας αδράττει καθε στιγμή
μετατρέποντας την σε ελπίδα.
Η επαλήθευση της ελπίδας αδράττει κάθε στιγμή
μετατρέποντας την σε ευτυχία.
Ποίηση: (δικό μου) μέρος πρώτο
από *a_s_o_e_e στις 03-04-2004 14:43
Ανάμεσα στην ζεστασιά της φωνής
και την δροσιά της σιωπής,
προτίμησε την αναζωογόνηση των ψιθύρων
και την αρμονία της ποίησης.
Ανάμεσα στην ζεστασιά της φωνής
και την δροσιά της σιωπής,
προτίμησε την αναζωογόνηση των ψιθύρων
και την αρμονία της ποίησης.
Ποίηση: ΕΡΩΤΑΣ
ΕΡΩΤΑΣ
...ΑΑΑΑΧ ΕΡΩΤΑΣ...
ΤΟ ΨΙΛΟΒΡΟΧΙ ΠΟΥ ΠΟΤΙΖΕΙ
ΤΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΚΑΘΕ ΑΦΕΛΗ.
<<Η ΨΕΙΔΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟ ΑΤΟΜΟ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ>>
ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
ΕΠΙΑΣΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΑ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΚΕΦΤΟΜΕΝΟΣ ΕΚΕΙΝΗ.
ΡΕΥΜΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ Α
Π ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ
Η` ΤΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ
ΚΙ ΟΜΩΣ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΟΣΑ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΚΟΜΠΟΣ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ.
ΣΑΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΕΛΕΓΕΣ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΩ Σ ΕΚΕΙΝΗ
ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕΣ ΠΟΤΕ.
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΦΤΑΣΕ ΣΕ ΣΕΝΑ.
ΑΝΑΣΑΝΕΣ ΒΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕΣ ΝΑ ΖΕΙΣ
ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ.
ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΙΖΕΙΣ ,
ΤΕΝΤΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΑΖΕΥΕΣΑΙ
ΚΛΑΙΣ ΚΑΙ ΓΕΛΑΣ ,
ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΧΝΑΣ.
ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΜΠΥΛΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΣ.
ΑΠΟΨΕ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΕΣ ΞΑΝΑ
ΚΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΧΤΥΠΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.
ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ
ΠΩΣ ΕΙΧΕΣ ΟΙΣΤΡΟ ΤΕΛΙΚΑ...
Ο ΝΟΩΝ ΕΡΩΤΕΥΘΗΤΩ, ΓΙΩΡΓΟΣ
...ΑΑΑΑΧ ΕΡΩΤΑΣ...
ΤΟ ΨΙΛΟΒΡΟΧΙ ΠΟΥ ΠΟΤΙΖΕΙ
ΤΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΚΑΘΕ ΑΦΕΛΗ.
<<Η ΨΕΙΔΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟ ΑΤΟΜΟ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ>>
ΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
ΕΠΙΑΣΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΑ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΚΕΦΤΟΜΕΝΟΣ ΕΚΕΙΝΗ.
ΡΕΥΜΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ Α
Π ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ
Η` ΤΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ
ΚΙ ΟΜΩΣ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΟΣΑ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΚΟΜΠΟΣ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ.
ΣΑΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΕΛΕΓΕΣ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΩ Σ ΕΚΕΙΝΗ
ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕΣ ΠΟΤΕ.
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΦΤΑΣΕ ΣΕ ΣΕΝΑ.
ΑΝΑΣΑΝΕΣ ΒΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕΣ ΝΑ ΖΕΙΣ
ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ.
ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΨΙΘΥΡΙΖΕΙΣ ,
ΤΕΝΤΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΑΖΕΥΕΣΑΙ
ΚΛΑΙΣ ΚΑΙ ΓΕΛΑΣ ,
ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΧΝΑΣ.
ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΜΠΥΛΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΣ.
ΑΠΟΨΕ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΕΣ ΞΑΝΑ
ΚΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΧΤΥΠΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.
ΤΟ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ
ΠΩΣ ΕΙΧΕΣ ΟΙΣΤΡΟ ΤΕΛΙΚΑ...
Ο ΝΟΩΝ ΕΡΩΤΕΥΘΗΤΩ, ΓΙΩΡΓΟΣ
Σχολιασμός άρθρου: Η ευελιξία της φτώχειας
Η ευελιξία της φτώχειας
«Μερική απασχόληση στο δημόσιο» («ΕΘΝΟΣ», 3/12/03)
Στην αναβροχιά, καλό ειν` και το χαλάζι; Καθώς η ανισότητα διευρύνεται, ο κοινωνικός αποκλεισμός παγιώνεται (22% οι φτωχοί) και η ανεργία αποκτά δομικά χαρακτηριστικά (500.000 πολίτες), οι προσλήψεις 9.291 ανέργων του ΟΑΕΔ στο δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση με καθεστώς μερικής απασχόλησης, φαίνεται ότι ανακουφίζουν κάπως μερίδα των λαϊκών στρωμάτων.
Παράλληλα όμως με τη μαζική εφαρμογή (και) αυτού του "ευέλικτου" εργασιακού θεσμού, και μάλιστα στο δημόσιο τομέα -πέρα από τις όποιες προεκλογικές εντυπώσεις- επιταχύνονται σοβαρές εξελίξεις σε βάρος του κόσμου της εργασίας, υπονομεύοντας ευθέως τους περιλάλητους στόχους της "κοινωνικής συνοχής". Οι συγκεκριμένοι μερικώς απασχολούμενοι για δύο μόνο χρόνια (με αμοιβή γύρω στα 380 ευρώ το μήνα) έρχονται να προστεθούν στο ολοένα διογκούμενο σώμα των φτωχών εργαζομένων με τα ελάχιστα δικαιώματα, που ήδη φτάνει τους 450.000 ανθρώπους. Με λίγα λόγια η ένταξή τους στην αγορά εργασίας, με αυτούς τους όρους που πραγματοποιείται, απαξιώνει περαιτέρω όχι απλώς το κόστος της εργασίας, αλλά και τον πυρήνα των εργατικών κατακτήσεων. Εξ ορισμού η μερική απασχόληση -όπως και οι άλλες "ευέλικτες" μορφές εξαρτημένης εργασίας- πλήττει τα ειδικά και τα γενικά ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, πριμοδοτεί (πέρα από την εργασιακή ανασφάλεια) την παραοικονομία και την εισφοροδιαφυγή (αφού οι φτωχοί εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να ψάξουν και άλλη, άτυπη, πηγή εισοδήματος), και βεβαίως οδηγεί μαθηματικά στην κλιμάκωση των αντιλαϊκών έμμεσων φόρων. Αν δεν υπάρχουν δηλωμένα εισοδήματα να φορολογηθούν, ούτε φυσικά καμιά πρόθεση φορολόγησης του κεφαλαίου, αν δεν υφίστανται τα απαραίτητα αποθεματικά στα ασφαλιστικά Ταμεία, τότε το κράτος θα φορολογεί ακόμη περισσότερο τη λαϊκή κατανάλωση και θα αφαιρεί υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, παιδείας κ.ο.κ. Απλά πράγματα. Τα τελευταία χρόνια η "ελαστικοποίηση" των εργασιακών σχέσεων μεγαλώνει με ρυθμό γεωμετρικής προόδου, αποδίδοντας με ανάλογη ταχύτητα νέα προκλητικά προνόμια και μυθώδη κέρδη στις επιχειρήσεις. Το κόστος της εργασίας μειώθηκε την τελευταία δεκαετία πάνω από 17%, ενώ ο βασικός μισθός που προβλέπεται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση είναι καθηλωμένος στα 498 ευρώ (μικτά), ο φτηνότερος σε όλη την Ευρώπη Αυτή η νεοφιλελεύθερη συνταγή που αποτυπώθηκε σε σειρά σχετικών νόμων μετά το 1990 έχει κυριολεκτικά κατεδαφίσει το βιοτικό επίπεδο και την προσωπική αξιοπρέπεια δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων, αφαιρώντας και τη δυνατότητά τους να εκφραστούν συλλογικά μέσα από συνδικάτα ή άλλες κοινωνικοπολιτικές οργανώσεις. Είναι ουσιαστικά οι νέοι δουλοπάροικοι, αθέατοι, μοναχικοί, κάθε τόσο άνεργοι που θα οδεύουν συστηματικά προς τον κοινωνικό αποκλεισμό. Εποχικά εργαζόμενοι, μερικά απασχολούμενοι, συμβασιούχοι περιορισμένου χρόνου, ενοικιαζόμενοι, δήθεν "ανεξάρτητοι επαγγελματίες" με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, θύματα του συστήματος outsourcing κ.λπ., συγκροτούν μαζί με τους μετανάστες ένα νέο "υποπρολεταριάτο" (με ή χωρίς λευκά κολάρα). Σύμφωνα με μελέτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ χρόνο με το χρόνο αυτές οι "ευέλικτες" μορφές απασχόλησης πολλαπλασιάζονται με ρυθμό γύρω στο 30%, τείνοντας να περιορίσουν δραστικά το δικαίωμα στη σχετικά σταθερή εργασία που προσ- φέρουν οι συμβάσεις αορίστου χρόνου. Στον τομέα των υπηρεσιών, λ.χ., οι συμβασιούχοι περιορισμένου χρόνου αποτελούν ήδη το 1/4 του συνόλου των εργαζομένων εκεί. Κι όλα αυτά ενώ η κυβέρνηση με αμείωτη ένταση συνεχίζει τις προκλητικές επιδοτήσεις και τα κίνητρα στο κεφάλαιο, μπας και δημιουργήσουν κάποιες σταθερές θέσεις απασχόλησης, που διαρκώς χάνονται. Ολα αυτά λογικά θα 'πρεπε να απασχολούν σοβαρά τα ΜΜΕ, αλλά μάλλον θεωρούνται ντεμοντέ και συνεπώς ελάχιστα θα ερέθιζαν τα μηχανάκια της AGB. Είναι όμως αρκετή αυτή η εξήγηση; Προφανώς όχι. Πίσω από τη λαμπερή πρόσοψη πολλών ΜΜΕ, μια ματιά στη δική τους εργασιακή "ευελιξία" θα έφτανε για να μας λυθεί η απορία.
(Ελευθεροτυπία, 6/12/2003)
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΩΣΤΟΣΟ Η ΣΚΟΠΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΗΜΙ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ. ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ. Η ΗΜΙ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΕΧΕΙ 2 ΑΙΤΙΕΣ. Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΖΗΜΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ (ΓΥΝΑΙΚΑ)-(ΜΗΤΕΡΑ)-...-....-...-(ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ) ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ , Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΣΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΗΜΙ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ. ΟΜΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΑΣ ΑΝ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΑΜΕ ΥΠΟΨΗ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΣΕ ΕΝΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΣΧΕΔΙΟ , ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΞΕΙ ΣΤΑ ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ , ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΛΗΡΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΕΡΓ. ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ , ΕΥΚΑΜΨΙΑ ΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ. Η ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΩΣΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟΧΟ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. Η ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΩΣΤΕ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΑΝ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ 5 ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΥΤΟ ΑΝ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ 8ΩΡΟ ΟΙ 3 ΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ "ΖΗΜΙΑ". ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΜΕΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΑΝ ΟΙ (ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΣΧΕΤΟΙ...) ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ 4ΩΡΟΥ ΚΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΑ ΩΡΑ , ΟΣΕΣ ΩΡΕΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ (ΝΑΙ, ΤΟ ΞΕΡΩ, Η ΛΕΞΗ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΒΑΡΥΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ ΕΡΓΑΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ) ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ 2 ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΩΣ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟ. ΔΙΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ Η` ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ , ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ. Ο ΟΠΟΙΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΕΡΕΙ ΣΤΟ ΑΤΟΜΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ, ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΗ. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΟΥΝ ΩΣ ΕΜΠΟΔΙΟ. ΑΚΟΜΑ ΟΜΩΣ ΚΙ ΑΝ ΞΕΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ, ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΜΟΤΕΡΟ. ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ , ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η-Δ-Η ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ Π-Α-Ρ-Α-Γ-Ω-Γ-Ι-Κ-Ο-Τ-Η-Τ-Α-Σ. ΕΡΕΥΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙΞΕΙ ΠΩΣ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ. ΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΑ ΗΜΕΡΑ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΩΣ ΑΡΧΙΚΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ, ΜΕ ΑΥΞΟΝΤΑ ΡΥΘΜΟ, ΕΠΕΙΤΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΦΘΙΝΟΝΤΑ ΡΥΘΜΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΦΘΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΙΛΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ. ΔΥΔΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΕΔΩ ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΤΟ ΑΞΟΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ , ΑΛΛΑ ΕΛΠΙΖΩ ΟΣΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΕΙΚΟΝΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΟΥ. ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΗΜΙΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΥΞΑΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ. ΕΦΟΣΟΝ , ΛΟΙΠΟΝ Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΡΕΠΕΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ. ΑΡΑ Η ΗΜΙΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ.
Υ.Γ. ΧΡΩΣΤΩ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΕΜΠΝΕΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΝΩ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΟΠΩΣ Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
«Μερική απασχόληση στο δημόσιο» («ΕΘΝΟΣ», 3/12/03)
Στην αναβροχιά, καλό ειν` και το χαλάζι; Καθώς η ανισότητα διευρύνεται, ο κοινωνικός αποκλεισμός παγιώνεται (22% οι φτωχοί) και η ανεργία αποκτά δομικά χαρακτηριστικά (500.000 πολίτες), οι προσλήψεις 9.291 ανέργων του ΟΑΕΔ στο δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση με καθεστώς μερικής απασχόλησης, φαίνεται ότι ανακουφίζουν κάπως μερίδα των λαϊκών στρωμάτων.
Παράλληλα όμως με τη μαζική εφαρμογή (και) αυτού του "ευέλικτου" εργασιακού θεσμού, και μάλιστα στο δημόσιο τομέα -πέρα από τις όποιες προεκλογικές εντυπώσεις- επιταχύνονται σοβαρές εξελίξεις σε βάρος του κόσμου της εργασίας, υπονομεύοντας ευθέως τους περιλάλητους στόχους της "κοινωνικής συνοχής". Οι συγκεκριμένοι μερικώς απασχολούμενοι για δύο μόνο χρόνια (με αμοιβή γύρω στα 380 ευρώ το μήνα) έρχονται να προστεθούν στο ολοένα διογκούμενο σώμα των φτωχών εργαζομένων με τα ελάχιστα δικαιώματα, που ήδη φτάνει τους 450.000 ανθρώπους. Με λίγα λόγια η ένταξή τους στην αγορά εργασίας, με αυτούς τους όρους που πραγματοποιείται, απαξιώνει περαιτέρω όχι απλώς το κόστος της εργασίας, αλλά και τον πυρήνα των εργατικών κατακτήσεων. Εξ ορισμού η μερική απασχόληση -όπως και οι άλλες "ευέλικτες" μορφές εξαρτημένης εργασίας- πλήττει τα ειδικά και τα γενικά ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, πριμοδοτεί (πέρα από την εργασιακή ανασφάλεια) την παραοικονομία και την εισφοροδιαφυγή (αφού οι φτωχοί εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να ψάξουν και άλλη, άτυπη, πηγή εισοδήματος), και βεβαίως οδηγεί μαθηματικά στην κλιμάκωση των αντιλαϊκών έμμεσων φόρων. Αν δεν υπάρχουν δηλωμένα εισοδήματα να φορολογηθούν, ούτε φυσικά καμιά πρόθεση φορολόγησης του κεφαλαίου, αν δεν υφίστανται τα απαραίτητα αποθεματικά στα ασφαλιστικά Ταμεία, τότε το κράτος θα φορολογεί ακόμη περισσότερο τη λαϊκή κατανάλωση και θα αφαιρεί υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, παιδείας κ.ο.κ. Απλά πράγματα. Τα τελευταία χρόνια η "ελαστικοποίηση" των εργασιακών σχέσεων μεγαλώνει με ρυθμό γεωμετρικής προόδου, αποδίδοντας με ανάλογη ταχύτητα νέα προκλητικά προνόμια και μυθώδη κέρδη στις επιχειρήσεις. Το κόστος της εργασίας μειώθηκε την τελευταία δεκαετία πάνω από 17%, ενώ ο βασικός μισθός που προβλέπεται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση είναι καθηλωμένος στα 498 ευρώ (μικτά), ο φτηνότερος σε όλη την Ευρώπη Αυτή η νεοφιλελεύθερη συνταγή που αποτυπώθηκε σε σειρά σχετικών νόμων μετά το 1990 έχει κυριολεκτικά κατεδαφίσει το βιοτικό επίπεδο και την προσωπική αξιοπρέπεια δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων, αφαιρώντας και τη δυνατότητά τους να εκφραστούν συλλογικά μέσα από συνδικάτα ή άλλες κοινωνικοπολιτικές οργανώσεις. Είναι ουσιαστικά οι νέοι δουλοπάροικοι, αθέατοι, μοναχικοί, κάθε τόσο άνεργοι που θα οδεύουν συστηματικά προς τον κοινωνικό αποκλεισμό. Εποχικά εργαζόμενοι, μερικά απασχολούμενοι, συμβασιούχοι περιορισμένου χρόνου, ενοικιαζόμενοι, δήθεν "ανεξάρτητοι επαγγελματίες" με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, θύματα του συστήματος outsourcing κ.λπ., συγκροτούν μαζί με τους μετανάστες ένα νέο "υποπρολεταριάτο" (με ή χωρίς λευκά κολάρα). Σύμφωνα με μελέτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ χρόνο με το χρόνο αυτές οι "ευέλικτες" μορφές απασχόλησης πολλαπλασιάζονται με ρυθμό γύρω στο 30%, τείνοντας να περιορίσουν δραστικά το δικαίωμα στη σχετικά σταθερή εργασία που προσ- φέρουν οι συμβάσεις αορίστου χρόνου. Στον τομέα των υπηρεσιών, λ.χ., οι συμβασιούχοι περιορισμένου χρόνου αποτελούν ήδη το 1/4 του συνόλου των εργαζομένων εκεί. Κι όλα αυτά ενώ η κυβέρνηση με αμείωτη ένταση συνεχίζει τις προκλητικές επιδοτήσεις και τα κίνητρα στο κεφάλαιο, μπας και δημιουργήσουν κάποιες σταθερές θέσεις απασχόλησης, που διαρκώς χάνονται. Ολα αυτά λογικά θα 'πρεπε να απασχολούν σοβαρά τα ΜΜΕ, αλλά μάλλον θεωρούνται ντεμοντέ και συνεπώς ελάχιστα θα ερέθιζαν τα μηχανάκια της AGB. Είναι όμως αρκετή αυτή η εξήγηση; Προφανώς όχι. Πίσω από τη λαμπερή πρόσοψη πολλών ΜΜΕ, μια ματιά στη δική τους εργασιακή "ευελιξία" θα έφτανε για να μας λυθεί η απορία.
(Ελευθεροτυπία, 6/12/2003)
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΩΣΤΟΣΟ Η ΣΚΟΠΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΗΜΙ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ. ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΗΣ. Η ΗΜΙ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΕΧΕΙ 2 ΑΙΤΙΕΣ. Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΖΗΜΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ (ΓΥΝΑΙΚΑ)-(ΜΗΤΕΡΑ)-...-....-...-(ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ) ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ , Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΣΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΗΜΙ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ. ΟΜΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΑΣ ΑΝ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΑΜΕ ΥΠΟΨΗ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΣΕ ΕΝΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΣΧΕΔΙΟ , ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ, Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΞΕΙ ΣΤΑ ΝΕΟΚΛΑΣΣΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ , ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΛΗΡΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΕΡΓ. ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ , ΕΥΚΑΜΨΙΑ ΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΜΙΣΘΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ. Η ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΩΣΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟΧΟ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. Η ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΩΣΤΕ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΑΝ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ 5 ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΥΤΟ ΑΝ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ 8ΩΡΟ ΟΙ 3 ΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ "ΖΗΜΙΑ". ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΜΕΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΑΝ ΟΙ (ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΣΧΕΤΟΙ...) ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ 4ΩΡΟΥ ΚΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΑ ΩΡΑ , ΟΣΕΣ ΩΡΕΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ (ΝΑΙ, ΤΟ ΞΕΡΩ, Η ΛΕΞΗ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΒΑΡΥΤΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ ΕΡΓΑΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ) ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ 2 ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΗΣ ΟΛΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΩΣ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟ. ΔΙΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ Η` ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ , ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ. Ο ΟΠΟΙΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΕΡΕΙ ΣΤΟ ΑΤΟΜΟ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ, ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΗ. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΟΥΝ ΩΣ ΕΜΠΟΔΙΟ. ΑΚΟΜΑ ΟΜΩΣ ΚΙ ΑΝ ΞΕΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ, ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΜΟΤΕΡΟ. ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΚΟΣΤΟΣ , ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ Η-Δ-Η ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ Π-Α-Ρ-Α-Γ-Ω-Γ-Ι-Κ-Ο-Τ-Η-Τ-Α-Σ. ΕΡΕΥΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙΞΕΙ ΠΩΣ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ. ΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΝΑ ΗΜΕΡΑ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΩΣ ΑΡΧΙΚΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ, ΜΕ ΑΥΞΟΝΤΑ ΡΥΘΜΟ, ΕΠΕΙΤΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΜΕ ΦΘΙΝΟΝΤΑ ΡΥΘΜΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΦΘΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΙΛΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ. ΔΥΔΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΕΔΩ ΝΑ ΔΕΙΞΩ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΤΟ ΑΞΟΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ , ΑΛΛΑ ΕΛΠΙΖΩ ΟΣΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΕΙΚΟΝΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΟΥ. ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΗΜΙΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΑΥΞΑΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ. ΕΦΟΣΟΝ , ΛΟΙΠΟΝ Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΡΕΠΕΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ. ΑΡΑ Η ΗΜΙΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ.
Υ.Γ. ΧΡΩΣΤΩ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΝΑ ΕΜΠΝΕΟΜΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΝΩ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΟΠΩΣ Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
Οικονομία: 6 βήματα βελτίωσης του συστήματος σχεδιασμού και χρηματοδότησης
Ο Mike Bourne σε άρθρο του προτείνει 6 απλούς τρόπους για την βελτίωση του σχεδιασμού και της χρηματοδότησης στις εταιρίες 1) Αποσύνδεση του προϋπολογισμού από τις έξτρα αποδοχές 2) Διαχωρισμός του προϋπολογισμού από τις προβλέψεις 3) Σύγκριση με τον ανταγωνισμό στη διαδικασία επιλογής ελέγχου των στόχων 4) Συνδυασμός χρηματοοικονομικών και μη-χρηματοοικονομικών μέτρων σύγκρισης απόδοσης 5) Δημιουργία δεσμών μεταξύ μη-χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων και χρηματοοικονομικής απόδοσης, και κατόπιν παρακολούθηση των αλλαγών αυτών των δεσμών. 6) Διαχωρισμός κόστους λειτουργίας από τις επενδύσεις. Το περιοδικό performance management υποστηρίζει ότι η εφαρμογή των παραπάνω μέτρων οδηγεί σε απλοποίηση του προϋπολογισμού, οδηγώντας τον προύπολογισμό να λειτουργήσει όπως θα έπρεπε: Δηλαδή να βοηθά το χρηματοοικονομικό τμήμα της εταιρίας να λειτουργεί ομαλά και αποτελεσματικά. Για περισσότερα επισκεφτείτε: http://www.businessintelligence.com/ex/asp/code.141/xe/article.htm
Οικονομία: Υπερχρησιμοποίηση μεθόδων μέτρησης αποδοτικότητας;
Στις μέρες μας παρατηρείται ένας αγώνας βελτίωσης των μεθόδων μέτρησης της αποδοτικότητας, αλλά πάνω στον όλο χαμό οι άνθρωποι ξεχνούν να ρωτήσουν την πιο σημαντική ερώτηση, σύμφωνα με το παρακάτω άρθρο: " Χρειάζεται στ` αλήθεια διαχείρηση (η αποδοτοκότητα) και αν ναι, υπάρχει χώρος για βελτίωση; "
Αυτό το άρθρο του Peter Cochrane, πρώην CTO και διευθυντή έρευνας στην BT, τονίζει την αρνητική πλευρά της μέτρησης της αποδοτικότητας. Ο Cochrane εντοπίζει και θίγει το πρόβλημα με εκφράσεις όπως: " Είναι δυστυχώς γεγονός ότι οι περισσότεροι διοικητές (μάνατζερ) δεν βλέπουν οτι συχνά στέκονται ως εμπόδιο, δεν προσθέτουν αξία στην επιχείρηση και πρέπει να παραγκωνιστούν." Τονίζει οτι η λύση του προβλήματος των αναποτελεσματικών μεθόδων μέτρησης της αποδοτικότητας απαιτεί από τα άτομα να αποφασίσουν επί ενός βασικού συνόλου στόχων αποδοτικότητας και μεθόδων μέτρησης και κατόπιν να τα αυτοματοποιήσουν.
Αν αυτό δεν συμβεί, τα άτομα παύουν να είναι αποτελεσματικά, και η αναφορά απαιτεί και χρόνο και χρημα. Ο Cockrane συνοψίζει το δίλλημα λέγοντας " Διαθέτουμε την τεχνολογία, αλλά φαίνεται πως μας λείπει η σοφία. "
Για περισσότερα :
http://management.silicon.com/itdirector/0,39024673,39158580,00.htm
Αυτό το άρθρο του Peter Cochrane, πρώην CTO και διευθυντή έρευνας στην BT, τονίζει την αρνητική πλευρά της μέτρησης της αποδοτικότητας. Ο Cochrane εντοπίζει και θίγει το πρόβλημα με εκφράσεις όπως: " Είναι δυστυχώς γεγονός ότι οι περισσότεροι διοικητές (μάνατζερ) δεν βλέπουν οτι συχνά στέκονται ως εμπόδιο, δεν προσθέτουν αξία στην επιχείρηση και πρέπει να παραγκωνιστούν." Τονίζει οτι η λύση του προβλήματος των αναποτελεσματικών μεθόδων μέτρησης της αποδοτικότητας απαιτεί από τα άτομα να αποφασίσουν επί ενός βασικού συνόλου στόχων αποδοτικότητας και μεθόδων μέτρησης και κατόπιν να τα αυτοματοποιήσουν.
Αν αυτό δεν συμβεί, τα άτομα παύουν να είναι αποτελεσματικά, και η αναφορά απαιτεί και χρόνο και χρημα. Ο Cockrane συνοψίζει το δίλλημα λέγοντας " Διαθέτουμε την τεχνολογία, αλλά φαίνεται πως μας λείπει η σοφία. "
Για περισσότερα :
http://management.silicon.com/itdirector/0,39024673,39158580,00.htm
Σχολιασμός άρθρου: www.proseuxi.co.uk
Τις προσευχές τους ένωσαν περισσότεροι από 4.000 φίλοι της Αγγλίας, σε μία προσπάθεια να εξασφαλίσουν... θεϊκή βοήθεια ενόψει Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στην επίσημη ιστοσελίδα της Εκκλησίας της Αγγλίας έχει αναρτηθεί η ακόλουθη προσευχή, η οποία έχει δεχθεί παραπάνω από 4.000 κλικ. "Κύριε, πηγή της ζωής και της χαράς, της αναδημιουργίας και της ικανότητας, προσευχόμαστε για όλους όσους συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Κύπελλο και ιδιαίτερα για εκείνους που εκπροσωπούν το έθνος μας για καλή υγεία για τους παίκτες, για υψηλό επίπεδο αθλητικού πνεύματος και δικαιοσύνης και για την ασφάλεια όλων όσων παρακολουθούν… Αμήν". "
Όχι άθεοι στα πέναλτι" Όπως δηλώνει άλλωστε και εκπρόσωπος της Εκκλησίας, κάτι ανάλογο δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει: "Συχνά η Εκκλησία δημιουργεί γραπτές προσευχές για σπουδαία εθνικά γεγονότα. Ένα από αυτά είναι και η συμμετοχή της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ. Άλλωστε η αλήθεια είναι ότι δεν συναντάς πολλούς άθεους στη διαδικασία των πέναλτι".
(Από sport24.gr)
Με αφορμή το παραπάνω κείμενο θα προσπαθήσω να καταρρίψω την τελευταία φράση, οτι δηλαδή δεν συναντάς πολλούς άθεους στα πέναλτι, χρησιμοποιώντας την θεωρία παιγνίων
Ας υποθέσουμε πως ο Θεός όντως υπάρχει και βοηθά τους παίκτες, ανάλογα με τις ώρες που προσεύχονται. Για παράδειγμα, ένας παίκτης που προπονείται 3 ώρες τη μέρα και προσεύχεται μια ώρα τη μέρα θα έχει καλύτερα αποτελέσματα (π.χ. περισσότερα γκόλ) απο έναν παίχτη που προπονείται πάλι τρεις ώρες και δεν προσεύχεται, ή από κάποιον που προπονείται 4 ώρες τη μέρα.
Θυμηθείτε πως έχουμε υποθέσει την ΥΠΑΡΞΗ του θεού, την διαθεσή του να βοηθήσει και επίσης το γεγονός πως η οριακή οφέλεια της μιας ώρας προσευχής ξεπερνά την οριακή οφέλεια της τέταρτης ώρας προπόνησης. Δηλαδή η οριακή οφέλεια της προπόνησης και της προσευχής είναι θετικές και φθίνουσες. Μάλιστα, δεδομένου του περιορισμού χρόνου προκύπτει ένα αποτέλεσμα ισορροπίας 3 ώρες άσκησης και 1 προσευχής ανά ημέρα, έναντι όλων των άλλων συνδυασμών (π.χ. 0 ασκηση,4 προσευχή ή 4 άσκηση 0 προσευχή, ή 2 άσκηση 2 προσευχή κ.ο.κ.)
Μέχρι εδώ όλα καλά. Όλοι οι παίχτες της ίδιας ομάδας θα ακολουθήσουν το ίδιο πρόγραμμα (3,1)=(ώρες προπονησης, ώρες προσευχής) μεγιστοποιώντας τα αποτελέσματά τους. Το πρόβλημα προκύπτει όταν βρεθεί και δεύτερη ομάδα πιστών. Η δεύτερη ομάδα θα ακολουθήσει πάλι το πρόγραμμα (3,1) με την ίδια ακριβώς λογική, με μια όμως διαφορά. Στην περίπτωση των 2 διαφορετικών ομάδων ο θεός θα μείνει ουδέτερος, δεδομένου οτι οι συνολικές ώρες προσευχής είναι ίδιες και για τους δύο αντιπάλους. Θεωρούμε οτι οι ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων είναι το ίδιοι μεταξύ τους, χάριν ευκολίας, αλλά και να μην ήταν το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Κάτω από αυτό το πρίσμα, ο ΔΙΚΑΙΟΣ θεός θα επιλέξει να μην παρέμβει, διότι κάθε ομάδα τον λάτρεψε το ίδιο και θα ήταν άδικο να παρέμβει υπέρ κάποιας. Έτσι, το οριακό όφελος της προσευχής μηδενίζεται.
Όμως, το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι πως αν και το γνωρίζουν αυτό και οι δύο ομάδες, καμμία δεν είναι διατεθημένη να γυρίσει το σύστημά της σε (4,0), δίοτι θα βρεθεί ως η άπιστη και θα χάσει. (θυμηθείτε το αποτέλεσμα (4,0) είναι μικρότερο του (3,1) Ακόμα κι αν συμφωνούσαν οι ομάδες να υιοθετήσουν ΚΑΙ ΟΙ 2 το σύστημα (4,0), η καθεμία θα είχε κίνητρο να κλέψει και να το γυρίσει σε (3,1) και να νικήσει.
Συμπέρασμα: οι δύο ομάδες είναι στο "δίλημμα του φυλακισμένου", αναγκασμένες να προσεύχονται μια ώρα κάθε μέρα αλλά χωρίς να οφελούνται από αυτό καθώς ο θεός μένει ουδέτερος.
Το πρόβλημα προκύπτει όταν έρθει και τρίτη ομάδα στο παιχνίδι. Γνωρίζοντας πλέον οτι ο θεός μένει ουδέτερος για το μουντιάλ, μη θέλοντας να αδικήσει κανένα από τους 2 παραπάνω, υιοθετεί το σύστημα (4,0), το οποίο είναι αποδοτικότερο από το (3,1) με δίκαιο θεό, που στην ουσία όσο και το (3,0).
Έτσι, η άθεη ομάδα είναι συνολικά αποδοτικότερη και κερδίζει το μουντιάλ.
Όχι άθεοι στα πέναλτι" Όπως δηλώνει άλλωστε και εκπρόσωπος της Εκκλησίας, κάτι ανάλογο δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει: "Συχνά η Εκκλησία δημιουργεί γραπτές προσευχές για σπουδαία εθνικά γεγονότα. Ένα από αυτά είναι και η συμμετοχή της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ. Άλλωστε η αλήθεια είναι ότι δεν συναντάς πολλούς άθεους στη διαδικασία των πέναλτι".
(Από sport24.gr)
Με αφορμή το παραπάνω κείμενο θα προσπαθήσω να καταρρίψω την τελευταία φράση, οτι δηλαδή δεν συναντάς πολλούς άθεους στα πέναλτι, χρησιμοποιώντας την θεωρία παιγνίων
Ας υποθέσουμε πως ο Θεός όντως υπάρχει και βοηθά τους παίκτες, ανάλογα με τις ώρες που προσεύχονται. Για παράδειγμα, ένας παίκτης που προπονείται 3 ώρες τη μέρα και προσεύχεται μια ώρα τη μέρα θα έχει καλύτερα αποτελέσματα (π.χ. περισσότερα γκόλ) απο έναν παίχτη που προπονείται πάλι τρεις ώρες και δεν προσεύχεται, ή από κάποιον που προπονείται 4 ώρες τη μέρα.
Θυμηθείτε πως έχουμε υποθέσει την ΥΠΑΡΞΗ του θεού, την διαθεσή του να βοηθήσει και επίσης το γεγονός πως η οριακή οφέλεια της μιας ώρας προσευχής ξεπερνά την οριακή οφέλεια της τέταρτης ώρας προπόνησης. Δηλαδή η οριακή οφέλεια της προπόνησης και της προσευχής είναι θετικές και φθίνουσες. Μάλιστα, δεδομένου του περιορισμού χρόνου προκύπτει ένα αποτέλεσμα ισορροπίας 3 ώρες άσκησης και 1 προσευχής ανά ημέρα, έναντι όλων των άλλων συνδυασμών (π.χ. 0 ασκηση,4 προσευχή ή 4 άσκηση 0 προσευχή, ή 2 άσκηση 2 προσευχή κ.ο.κ.)
Μέχρι εδώ όλα καλά. Όλοι οι παίχτες της ίδιας ομάδας θα ακολουθήσουν το ίδιο πρόγραμμα (3,1)=(ώρες προπονησης, ώρες προσευχής) μεγιστοποιώντας τα αποτελέσματά τους. Το πρόβλημα προκύπτει όταν βρεθεί και δεύτερη ομάδα πιστών. Η δεύτερη ομάδα θα ακολουθήσει πάλι το πρόγραμμα (3,1) με την ίδια ακριβώς λογική, με μια όμως διαφορά. Στην περίπτωση των 2 διαφορετικών ομάδων ο θεός θα μείνει ουδέτερος, δεδομένου οτι οι συνολικές ώρες προσευχής είναι ίδιες και για τους δύο αντιπάλους. Θεωρούμε οτι οι ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων είναι το ίδιοι μεταξύ τους, χάριν ευκολίας, αλλά και να μην ήταν το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Κάτω από αυτό το πρίσμα, ο ΔΙΚΑΙΟΣ θεός θα επιλέξει να μην παρέμβει, διότι κάθε ομάδα τον λάτρεψε το ίδιο και θα ήταν άδικο να παρέμβει υπέρ κάποιας. Έτσι, το οριακό όφελος της προσευχής μηδενίζεται.
Όμως, το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι πως αν και το γνωρίζουν αυτό και οι δύο ομάδες, καμμία δεν είναι διατεθημένη να γυρίσει το σύστημά της σε (4,0), δίοτι θα βρεθεί ως η άπιστη και θα χάσει. (θυμηθείτε το αποτέλεσμα (4,0) είναι μικρότερο του (3,1) Ακόμα κι αν συμφωνούσαν οι ομάδες να υιοθετήσουν ΚΑΙ ΟΙ 2 το σύστημα (4,0), η καθεμία θα είχε κίνητρο να κλέψει και να το γυρίσει σε (3,1) και να νικήσει.
Συμπέρασμα: οι δύο ομάδες είναι στο "δίλημμα του φυλακισμένου", αναγκασμένες να προσεύχονται μια ώρα κάθε μέρα αλλά χωρίς να οφελούνται από αυτό καθώς ο θεός μένει ουδέτερος.
Το πρόβλημα προκύπτει όταν έρθει και τρίτη ομάδα στο παιχνίδι. Γνωρίζοντας πλέον οτι ο θεός μένει ουδέτερος για το μουντιάλ, μη θέλοντας να αδικήσει κανένα από τους 2 παραπάνω, υιοθετεί το σύστημα (4,0), το οποίο είναι αποδοτικότερο από το (3,1) με δίκαιο θεό, που στην ουσία όσο και το (3,0).
Έτσι, η άθεη ομάδα είναι συνολικά αποδοτικότερη και κερδίζει το μουντιάλ.
Subscribe to:
Posts (Atom)
