Ποίηση: (δικό μου) μέρος δέκατο τέταρτο

από *a_s_o_e_e στις 30-11-2005 14:46

( παράφραση απο το "Βικτώρια" του Παπακωνσταντίνου )

κάνει ένα ψόφο απόψε
και έχω παγώσει
και εχω χαθεί μες του Λονδίνου τα μετρά.
εσύ κοιμάσαι και το τρένο σε πηγαίνει
και γω αλλάζω τα βαγόνια στη σειρά.

"έλα στο σπίτι για κινέζικο και μούβις"
μου `λεγες περσι τέτοιο βράδυ σκεπτική
αμέσως επαιρνα ταρίφα και ερχόμουνα
για το μαρούσι σε μια κούρσα βιαστική

Στ` αγιο πάκρας σε ζητώ και στη Βικτώρια
κι απο την τσαϊνατάουν περνώ μπας και σε δω
ξέρεις καλά πως πια δεν έχω περιθώρια
ξέρω καλά πως θα σαλτάρω αν δε σε δώ

Σ ενα γεμάτο παμπ παιζει φρουτάκια ενας άγγλος
μου λέει πως θέλει τρία στη σειρά να δει
και γω ξεκάρφωτος μαζί και καρφωμένος
του λέω να βρει κάποιο άλλο νόημα να ζει

μια άγρια σμέρνα στ ακουάριουμ κολυμπάει
κ οι καρχαρίες σουλατσάρουν κυκλικά
ο αστυφύλακας για σεξ-σοπ καθοδηγάει
κι ητανε δίπλα μα το ψάχνω απ τις εφτά.

τωρα γυρίζω στο κόλτσεστερ τη νύχτα
μια διαδρομή πενηνταδυόμισι λεπτά
ένα σου γέλιο με χτυπά και μ ανασταίνει
κι ολα τα δίνω για να σμίξουμε ξανά

κάνει ενα ψόφο κι οι πατούσες μου παγώνουν
κι εξω η νύχτα με τραβάει απ τα μαλλιά
εσύ πετάς απο γκάτγουηκ γι αθήνα
και γω διαβάζω για δολαρια κι ευρά.