Ποίηση: (δικό μου) μέρος όγδοο

από *a_s_o_e_e στις 14-04-2004 19:16

Τέρας μου,
κάποτε σ έφερα στο φώς
σε δημιούργησα σαφώς.

--(άυλος και τρομακτικός)
ήσουν ανάγκη και φωτιά
επιθυμία ποθητή
δίδαξες, μα έκανες ζημιά

--(κι έφυγες ασυζητητί)
μα γω σε βρήκα και σου έκλεισα το μάτι,
σε έσπρωξα στον τοίχο,
και σ ανέκρινα σκληρά
και συ μου είπες ήμουν μόνο ένα γινάτι,
απομεινάρι απο κάτι
που χες ρίξει στην πυρά.

Εσένα, τέρας μου, μισώ και βασανίζω
- με βασανίζεις και εσύ όταν την πλάτη σου γυρίζω -
εσένα τέρας μου αγαπώ
και το πρωί σαν σε νικώ
την εικόνα σου στα μάτια μου γκρεμίζω

--(εσένα τέρας μου)
κι όταν βαραίνει η μοναξιά
μ ευχές και όνειρα κρυφά σε ξαναχτίζω

Μ αυτό το τέρας πολεμώ
μαζί του έμαθα να ζω
αυτό ερωτεύομαι κι αυτό μόνο αγγίζω...