από *a_s_o_e_e στις 03-04-2004 14:49
Όταν ο πόνος καταπιέζεται αναβλύζει ως πίδακας,
ανάμεσα σε λέξεις και νότες.
Όταν ελευθερώνεται ρέει ως ποταμός,
ανάμεσα σε δάκρυα και λυγμούς.
Μας καθαρίζει ιδιότροπα και μας δίνει οξυγόνο να ανασάνουμε ξανά!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment