Η γνωστή παρέα επιστρέφει!

Don't send a lame Starring You! eCard. Try JibJab Sendables!

Και γαμώ τα γέλια

Don't send a lame Holiday eCard. Try JibJab Sendables!

Μέρφι έηντ δατ γκρέητ...

Ο νόμος της σειράς
Αν περιμένεις σε σειρά και αποφασίσεις να πας στη δίπλα που κινείται πιο γρήγορα, είναι αποδεδειγμένο ότι αυτή που άφησες θα αρχίσει να κινείται πιο γρήγορα.

Εξήγηση: Είσαι πολύ βιαστικός. Γι'αυτό αλλάζεις και συνέχεια σειρά. Και όταν τρέχει η σειρά σου, δεν σου φαίνεται. Μόνο όταν τρέχουν οι άλλες συφιλιάζεις. Όχι οτι δεν υπάρχει περίπτωση να πας στην πιο αργή λωρίδα, αλλά αφού αλλάζεις συνέχεια λωρίδες θα φύγεις πάλι απο εκεί. Εκτός αν είσαι τόσο μαλάκας που πας στην αργή λωρίδα και μείνεις εκεί. Βασικά το να αλλάζεις συνέχεια λωρίδα, είναι το ρίσκ αβέρς του τάημ γουέηστ γουάηλ ντράηβην.

Ο νόμος του τηλεφώνου
Όταν καλείς, λάθος αριθμό ποτέ δεν είναι απασχολημένο.

Εξήγηση: Καλείς περισσότερες φορές λάθος απο όσες νομίζεις. Γιατί είσαι και μαλάκας. (εεεε... μα... πια...) το καλό είναι οτι όταν καλείς λάθος και δεν το σηκώνουν δεν το μαθαίνεις ποτέ. Βέβαια, (επειδή είσαι μαλάκας) όταν δεν το σηκώνουν παίρνεις δεδομένο οτι πήρες το σωστό νούμερο και ποτέ δεν ξαναδοκιμάζεις να πάρεις -μήπως- λεω -μήπως- είχες κάνει λάθος. Και όταν μετά βγείς με την Τασία και σου κάνει τις μπάλες τσουρέκια επειδή δεν την πήρες τηλέφωνο, άντε να τα μπαλώσεις. "-Μα,σε πήρα και δεν το σήκωνες...(με ποιόν μιλούσες μωρή @#$!@ανα;) -Μα δεν χτήπησε καθόλου (...πιο ηλίθια δικαιολογία δεν είχες ρε γύφτο;)

Ο νόμος της μηχανικής επιδιόρθωσης
Μόλις τα χέρια σου γεμίσουν με γράσο ή άλλο υλικό που λερώνει, θα σε πιάσει φαγούρα στη μύτη ή κάπου άλλου.

Εξήγηση: Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάτι που θεωρούν σημαντικό για να ασχολούνται. Πες το ΠΑΟΚ, πες το WoW, πες το αργοκαλλιέργειες, πες το όπως θες. Το σίγουρο είναι ότι αυτο που ΔΕΝ θεωρούν σημαντικό είναι το ξύσιμο της μύτης. Γι' αυτό γίνεται και μηχανικά και ασυναίσθητα. Και έτσι δεν το παίρνουμε χαμπάρι. ΕΣΥ αγαπημένε αναγνώστη, πόσες φορές ξύστηκες χθες; Είδες, δεν ξέρεις να πεις. Επειδή δεν σου έκανε εντύπωση. Αν όμως δεν μπορείς να ξυστείς (λογω γράσου), τότε θα σε πειράξει και θα σου κάνει εντύπωση. Συμπέρασμα: Ξυνόμαστε πιο συχνά απότι νομίζουμε. (Στατιστική: 70% των αναγνωστών αυτής της παραγράφου κάπου ξύστηκαν κατα την ανάγνωσή της)

Ο νόμος του εργαστηρίου
Οποιοδήποτε αντικείμενο και αν πέσει, θα κυλήσει προς το λιγότερο προσιτό για εσένα μέρος.

Εξήγηση: Πάλι το ίδιο. Απλά όταν πέφτει κοντά, δεν μας πειράζει. Ή δεν μας κάνει εντύπωση.

Ο νόμος του λεωφορείου
Όταν είσαι στη στάση αρκετή ώρα και αποφασίσεις να το πάρεις ποδαρόδρομο, τότε σε ένα λεπτό θα περάσει το λεωφορείο.

Εξήγηση: Είσαι ήδη αρκετή ώρα στη στάση. Αργούνε, αλλά κάποτε περνάνε... Αλλά αν θες να νιώσεις καλύτερα, θυμήσου τις φορές που το κοψες με τα πόδια και δεν πέρασε ποτέ... Εδώ βέβαια παίζει και το θέμα τις "προσποίησης". Απομακρύνσου 30 δευτερόλεπτα, και μόλις κάνει να έρχεται κόφτο πάλι τρεχάλα προς τη στάση. ΧΑ! Τους την έσκασες... (πάω στοίχημα πως όσοι το δοκίμασαν έπαιρναν το λεωφορείο για Δαφνί)

Ο νόμος του άλλοθι
Εάν πεις ψέματα στο σχολείο, ότι άργησες επειδή π.χ. έσκασε το λάστιχο του αυτοκινήτου του πατέρα σου, την επόμενη μέρα το λάστιχο θα σκάσει πραγματικά.

Εξήγηση: Στο σχολείο όλοι λένε ψέμματα. Χιλιάδες. Εκατομμύρια. Κάποια απο αυτά επαληθεύονται. Είναι απλή στατιστική...

Ο νόμος του αφρόλουτρου
Μόλις βυθιστείς στην μπανιέρα και έχεις χαλαρώσει, θα χτυπήσει το τηλέφωνο.

Εξήγηση: Έχει περάσει τόση πολλή ώρα (να ανάψεις θερμοσίφωνο, να γίνει το νερό, να ξεντυθείς, να μπεις μέσα κλπ... και ΑΚΟΜΑ δεν σε έχει πάρει κανείς τηλέφωνο. Καιρός δεν ήταν; Αλλα για να μην κλαις, πάρε ένα ασύρματο και τελείωσε.

Ο νόμος της συνάντησης
Η πιθανότητα να συναντήσεις κάποιον που ξέρεις, αυξάνεται όταν είσαι με κάποιον που δεν θέλεις να σας δουν μαζί. Επ, κολλητέ, τυχαία συνάντησα τη δικιά σου στο δρόμο.

Εξήγηση: Γνωστούς συναντάς συνέχεια. Απλά όταν είσαι σε τέτοια φάση σε πειράζει όταν σου κάτσει.

Ο νόμος του αποτελέσματος
Όταν ένα μηχάνημα δεν δουλεύει και προσπαθήσεις να το αποδείξεις στον ειδικό που έχει έρθει να το φτιάξει, τότε θα δουλέψει.

Εξήγηση: Φώναξες τον ειδικό επειδή προσπάθησες να λειτουργήσεις το μηχάνημα χωρίς να έχεις πιεί καφέ. Πιές καφέ, βάλτο στη πρίζα και μετά αν εξακολουθεί να μην δουλεύει, φώναξε τον ειδικό.

Ο νόμος του σινεμά
Τα άτομα που έχουν θέσεις όσο πιο μακριά γίνεται από το διάδρομο, φτάνουν πάντα τελευταίοι.

Εξήγηση: Απλά τα άτομα που πήραν θέσεις στο διάδρομο πήγαν τελευταία στα εκδοτήρια, και τους έπιασε το θεσάγχος (αγχος να βρουν/παρουν θέσεις) και έτρεξαν στην αίθουσα πρώτοι. Δεν τους φταίει κανείς που είναι τόσο μαλάκες. Ας πήγαιναν να πάρουν τα εισητήρια έγκαιρα, και ας χάζευαν μετά τις βιτρίνες ήσυχοι. (...όπως έκαναν και όσοι κάθονται στο κέντρο.)

Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης, Η ΜΑΡΙΝΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ

Η ΜΑΡΙΝΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ

Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη - Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χί-
μαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυο-
σμαρίνια

- Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σού 'λεγα να μετράς μέσ' στο γδυτό νερό τις φωτεινές του
μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.

Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ' στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων - Μα που γύριζες

Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα
βότσαλα
Ηταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ' όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.

Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.

Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκκαλο άλλο
καλοκαίρι
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Η για να πας καβάλα στο μαϊστρο

Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.